Ha elmas ha taş
Dökülmesin de senin gözünden bir damla yaş
Milyar kırat, kimse biçemez bir değer
Gözlerinde parlar bildiğim tek mücevher…
Ha saç, ha demir, ha altın
Gülsünde senin çocuk suratın
Ne taht isterim, ne sultan olmak
Varsa ömrüm o da yanında kalmak…
Dünya madeni, dünyada erir
Bir an bir mutluluk verir
Oysa Sevgidir bizi bir araya getirir
Ne yerin altından çıkar
Ne uzaklardan geçer…
Melekler kadar masum çocuk
Altı okka yürek,
Tek hakikati sevgiydin
Madenci bir adamın
En değerli madeniydin sen babanın…
Kayıt Tarihi : 11.9.2008 01:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi çok değerli, benim için yeri dolduralamaz arkadaşıma hitaben yazdım. O babasını o kadar güzel anlattı ki bana kalan sadece kelimelere düşmekti, İnanıyorum ki babası olsa çok çok daha güzel yazardı... Babasının hissettiklerin hissetmeye çalıştım bu çalışmamda... Arkadaşım... benim bu nacizane şiirimi kabul edersen çok sevinirim...
![Serkan Ökçe](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/11/en-degerli-madeniydin-babanin.jpg)
selamlarımla
kutluyorumm
Saygılar
TÜM YORUMLAR (22)