en dar yerindeyiz vaktin,
iş çıkarma gönlüme gider ayak...
sırasımıydı şimdi
seni böyle sevmelerin!
yine uykularım kaçacak,
yürek ağrılarım artacak,
içimde bir yerler kanayacak biliyorum...
sırasımıydı şimdi!
yokluğunda avutmuştum,
yüzü gülmez kalbimi uyutmuştum,
ha küllendi ha küllenecek diyordum,
ateşini söndürdüm biliyordum...
şimdi; alevi sardı şiirlerimi senin,
tutuştu elim; kalemim; sayfalar...
sırasımıydı şimdi!
((nereden arayıp buldum seni))
ben böyle bir yanım yarım,
alıştım yaşamaya derken,
gömmüşken takvimin
en yorgun yerine seni,
sırasımıydı şimdi...
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 15:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/02/en-dar-yerindeyiz-vaktin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!