En çokta,
Kalabalığın içindeki yalnızlık koyar insana.
Çöldeki,görüpde içimediğin su gibi.
En çokta,
Hasretin sızlatır içimi,
Bilmiyorum, merhem dindirir mi ateşimi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta