En çokta,
Kalabalığın içindeki yalnızlık koyar insana.
Çöldeki,görüpde içimediğin su gibi.
En çokta,
Hasretin sızlatır içimi,
Bilmiyorum, merhem dindirir mi ateşimi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta