En Çok Sevindim Şiiri - Fahri Bulut

EN ÇOK SEVİNDİM
Bütün kâinatı tanıyım dedim,
Tek tek her canlının şekline girdim.
Onca gizli, saklı sırlara erdim,
İnsan doğduğuma ilk kez sevindim.

Önce çok sevdiğim kuş olsam dedim,
Bir allı turnanın şekline girdim,
Âşıktan, maşuka mektup getirdim,
İnsan olduğuma ne çok sevindim.

İkinci sevdiğim bir ceylan oldum,
Âlemi gözüme hep hayran kıldım,
Yırtıcı hayvanlar ağzında kaldım,
İnsan doğduğuma ilk kez sevindim.

Üçüncü tercihim küheylan oldum,
Sahibime nice ödüller aldım,
Kocadım kendimi sokakta buldum,
İnsan olduğuma ne çok sevindim.

Gül olayım dedim bağda, bahara,
Etrafımı sardı diken kapkara,
Şeyda bülbülleri düşürdüm zara,
İnsan doğduğuma ilk kez sevindim.

Ak pak ırmak oldum çağladım aktım,
Kurular suladım bentleri yıktım,
Ummana karışıp kaybolup çıktım,
İnsan olduğuma en çok sevindim.

Hele birde buğday olayım dedim,
Eken sahibime bol ürün verdim,
Değirmen taşında upun ezildim,
İnsan doğduğuma ilk kez sevindim.

İyi ki yırtıcı aslan olmadım,
Bütün hayvanlara korku salmadım,
Masum hayvanların ahın almadım,
İnsan olduğuma ne çok sevindim.

En sonunda toprak olayım dedim,
Traktörle ekim için sürüldüm,
Sahibime ton ton mahsuller verdim,
İnsan doğduğuma ilk kez sevindim.

Elbette istemem kem biri olmak,
Anama, atama küfürler salmak,
Bütün belleklerde haindi kalmak,
İnsan olduğuma ne çok sevindim.

Rızazade, hanım dürter uyandım,
Vücudum ıpıslak kan terde kaldım,
Sevince boğulup ben beni buldum,
İnsan doğduğuma en çok sevindim.
14.01.2022
Fahri Bulut Rızazade