En Çok Sevdiğim Şiiri - Hafize Zülüflü

O kadar mı önemliydi o mekandaki o duruş
Sen, yine sensin kendinle, deneyimlerinde,
İçinle, herşeyinle! ....
Bu, kayıp gibi görünse de değil ki bir yok oluş
Yoksa bu yediğin ilk darbe mi
İlk mi bu arkandan vuruluş?

Oysa vurula vurula ben öylesine kanıksadım
Akmaz hiçbir ihanette ne gözyaşım, ne kanım
Sen, en çok sevdiğim hadi kendine gel
Görmezden gelsen de en kötü günlerinde
Ben yine yanındayım...