En çok sevdiğim insan Şiiri - Nihat Görmez

Bu gün mektubunu okudum
Çaresiz özledim demişsin
Hastayım ve çok hasta oğlun
Sen en çok sevdiğim insan

Kızmış sın içini dökmüşsün
Korkmuş sun sanki ayrılıktan
geceler demişsin geçmiyor
Yağmurlar sonsuz yağıyor
Rüzgarlar zamansız esiyor
Ve ruhum bir son bahar yaprağı gibi
Savrulup duruyor oradan oraya

Öyle bir yaprak gibi uçup gelsen bir gece
ansızın

Sana son mektubunu yazdım bu gün
Döneceğim günü gizledim satır aralarına
Düşmanın namlusunu yere indiren
Kahpenin,puştun ve şerefsizin
Utandığı gün olacak o gün
Karaları çıkarıp alları giyin
Tak takıştır düşmana inat
Salın endamını ve dik tut başını
Ey canım, cananım,nazlım kınalı kekliğim
Sen benim en çok sevdiğim
En çok sevdiğim insansın