Ben en çok saatlere kırıldım.
Eksik yönlerinde kelimelerimin, hep bir baba aradım.
Çoğu aynı demde kayboluyordu avuçlarımdan.
Çok koştum, çok tutamadım. Herkesin düşüne, nisan yağmurları yağmayınca herkese ayrı susadım.
Ben biraz mayıstım biraz eylül, sürgüne yakın kekremsi gecelerde.
Rüzgarların ortak gamında bulduğum acılara, uygun ağıtlar buldum, uygun merasimler pazarında.
Oysa ben en çok peşinde koştuğum saatlere kırıldım
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta