Ben en çok saatlere kırıldım.
Eksik yönlerinde kelimelerimin, hep bir baba aradım.
Çoğu aynı demde kayboluyordu avuçlarımdan.
Çok koştum, çok tutamadım. Herkesin düşüne, nisan yağmurları yağmayınca herkese ayrı susadım.
Ben biraz mayıstım biraz eylül, sürgüne yakın kekremsi gecelerde.
Rüzgarların ortak gamında bulduğum acılara, uygun ağıtlar buldum, uygun merasimler pazarında.
Oysa ben en çok peşinde koştuğum saatlere kırıldım
Kayıt Tarihi : 11.1.2014 04:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!