En Çok Papatyalar Ölür Şiiri - İsmail Uysal

Belki de sadece bakışırız;
Sonra kuşlar ölür,
Ardından papatyalar...

Yağmur yağar ölü toprağının üstüne;
Adını duymadığımız bir kasabanın,
Adını bilmediğimiz bir parkında,
Adı konulmamış bir çocuk bulunur
Ve polis amcalar, adını 'umut' koydukları çocuğu
Terk ederler bir çocuk yuvasında...

Derken bakışlarımız ölür,
Ardından kuşlar,
Sonra papatyalar...
Ama en çok papatyalar...