En Çok Ona Sarılmışım Hayatta

Ne söz yetiyor anlatmaya,
Ne düzgün cümleler kurabiliyorum.
Şiirlerde de başladı suskunluğum.
Kendimi anlatamıyorum.
Vazgeçtim sanma sakın,
Sevmekten,
Sanmaki istemiyorum.
Hergün daha çok yakıyor bu ateş,
Yandıkça sarılıyorum ateşlere!
Ve daha çok seviyorum.
Ben hiç bir şeyi yarım bırakmadım.
Çünkü; sana daha başlamadım.
Şimdi çok yorgunum.
Dinlenmek için, kendime çekiliyorum.
Zamana uzanıyorum, susuyorum.
Kimsesizliğim titriyor,
Üzerimde yalnızlığım,
Gözlerimi kapatıyorum.
Seni düşünüyorum,
Adın yüreğimde dövme.
Şimdi kalbim bükük,
Başım; yalnızlığımın omuzunda.
Bir tek ona sarılmışım en çok hayatımda,
Yalnızlığıma.
Ne zaman istersem hep yanımda...

V.Kayra