En çok kirli resmimizi çektiler

en çok kirli resmimizi çektiler
yalandan ölümlere giderken
hani dağlarında hiç kar yağmayan insanların cesaretinde bilediler boyunumuzu

karmaşa değildi
ölenler vardı ve atlarımızı
saklamıştık ölüm at üstünde olmasın diye

bir kadın için üzülmeyi lanet sayıyorduk
biz en çok ölürken seviliyorduk
dudukları ruj görmemiş kızlarıda yutkunmuyor değildik ama
cesaretinde erkek olmadığını öğrenmiştik

aslında herkes kendi dininde güzel
her kalp ötekine endişe
bunun için yürüdüğümüz yollarda sadece gölgelere yol verdık