En çok ellerini Şiiri - Selma Demirci

En çok ellerini
Derin kuyulara benzeyen
Kömür karası gözlerini sevdim.
Kimi kez gözüme sapladığın
Kimi kez yüreğimi delen kirpiklerini,
Herbirinin nerede oduğunu bildiğim
Yüzündeki derin izleri sevdim...
Duyunca çözüldüğüm,
Kulaklarımdan silemediğim gülüşünü sevdim.
Sıcacık, derin,saran sarmalayan,
Gülüşünü...
Ben senin varlığını sevdim...
Çok uzakta olduğunu hiç unutmadığım...
Hiç benim olmamış, olmayacak varlığını...
Ben senin yurdunu sevdim;
Taşını toprağını bilmediğim,
Ama ezgisi kulaklarımda çalınan...
Bilirim biter bir gün ömür,
Senden fersah fersah uzaklarda...
Benden sana bir fısıltı işte:
Her şeyini sevdim senin...
Ama en çok ellerini,
Tam tutacakken çekiverdiğin,kolayca gözden çıkarabildiğin...
Kimi kez başka elleri saran ellerin..
Bana veda selamı çakan,
Ellerini....
Ben senin en çok,
Ellerini sevdim...
En çok ellerini...