Hayatımın mezarındayım adeta.
Kara toprağın bağrındayım. Ne sorgular var burada, ne diyalektikler, ne çıkarımlar!
Sensiz hayatlarda; geçmiş, an, gelecek, zaman bir arada sanki.
Ve bakıyorum geçmişime, biriktirdiklerime, heybemdekilere.
Tadıyorum ânı. Öğreniyorum. Çalışıyorum. Eleniyorum.
Belki görüyorum aynı yerden; geleceğimdeki maviden ateşi; senden kalan, senden gebe yıllardan müteşekkil.
Anlıyorum ki; günah da sensin, ödül de sen.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta