En Çok Bu Gecelerde Yanarım

Vardır ya bazı geceler hani
Yalnızlık duygusu...
Bir karabasan gibi çöker üstüne
Örter üstünü sessizlik
Sessizce
En çok bu gecelerde yanarım
Sigara içmediğime
Ne çok isterim bu gecelerde
Kendim olmamayı
Ne çok isterim
Uzaklara kaçmayı
Gıpta ederim sokaktaki kediye
Dilim
Hüzünlü bir şarkı terennüm eder
Sözleri hep yarım kalır
Dost bir ses, bir gülüş için
Razıdır gönlüm dünyaları vermeye
Ne çare
Bağıran sessizliktir yine
Sağır edercesine
Düşünürüm
Mazimi, okul yıllarımı, ilk aşkımı
Olabileceklerin ellerimden uçup gitmesi
Deli eder beni...
En çok bu gecelerde yanarım
Seni kaybettiğime...