En çok bir köylüye benziyorum Caddelerde
Saçlarım bile şehirli değil
En çok bir köylüye benziyorum caddelerde
Ve otobüs duraklarında
Solgun güller şehrin insanları
Başımda baba bir şapka
Kış -yaz
En çok bir köylüye benziyorum süslü caddelerde
Alırdım tel çemberimi
Çıkardım köyün tozlu yollarına
Bir de deynek atım vardı...
Çocukluğumda
Değnek atım yiğit atım
Kimine göre acımasızdır köy
Kimine göre zehirdir şehir...
Ben köyü sevdim
Şehir öldürüyor insanı ve kuşları ve ağaçları
Ben bir köylüyüm
Bana göre değil şehirler
Bir ahlat ağacını
Bu şehir delirtir
Duraklarda otobüs beklemek
Ne zoruma gider bir bilseniz
Ben bir köylüyüm
Her şeyiyle
Bakışlarım bile köylü...
Şehir solduruyor insanı
Kayıt Tarihi : 29.7.2008 20:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!