En Büyük Yuva Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

aşk kalemlerinin sevgi damlalarıyla yarattığı bir okyanus,
aile gibi,
nereye istersen geçip oturabilirsin.....
yüreklerden çıkıp,
deniz üstüne yazı yazmak değil hüner,
silinmeyecek damlaları kazımak hücrelere....
alışmak bu,
aşık olmak değil,
yoksunluğunda hüzünle oturmak gibi bir şey.....
içinden geldiği gibi uzat ayaklarını buraya,
üşürsen bakarsın,
gönül sobalarının en güzel yakacağıdır kelimelerimiz....
zaman sınırlamasına baş kaldırır,
sabahlamaya niyettir yüreğimiz,
bir parmak eksik olsa,
nerede acaba deriz.....
ekranlardan sevgiyi çekeriz gözlerimize,
kafa sallarız kimi zaman,
duygulara işlenen yakıcı tavırlar,
alır götürür dönülmeyen ufuklara....
yaş günü kutlanırken söndürülmeyen tek mum olduk,
tabaklarımıza konmayan pastaları yedik,
mesafeleri iki tıka indirdi yüreklerimiz....
öpüyorum yüreklerinizden,
sevgi bu ya
içinden geldiği gibi yaşıyor duygularını,
duvarı devamlı işgal edilebilecek
en büyük yuva burası...