Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Savruldum hayatın bir yerinden, bir başka yerine
Sırılsıklam tutuldum,
Sığınacak kuytu bir liman aradım günlerce kendime
Ve yeşil gözlü bir kadının büyüsüne kapılıp;
Yasak bir şiire daha başladım aşkın anadilinde..
Bir imgenin yağmurlu dizlerine sessizce oturdum
Sırada bekleyen ilk dizeye aşkı ve mutluluğu sordum
Her harf bir heceyi, her hece bir kelimeyi
Ve her kelime bir dizeyi tanımlarken
Mainzli kadını sevmekle başladı en büyük yolculuğum.
3 şubat 2002 / Metz
Karahan YılmazKayıt Tarihi : 1.8.2004 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Karahan Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/01/en-buyuk-yolculugum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!