En büyük yenilgi Şiiri - Hasan Yıldırım 2

Hayat beni gene yere serdi.
Bu seferki en sertiydi.
Yerden kalkamazdım eminim.
Çünkü darbe yüreğimdeydi.

Yanımda kaldıracak yoktu bu sefer.
Ailem ve dostlarım hepsi seyirciydi.
Teke tek kalmıştım rakiple.
Yerde en son darbesiyle kıvranırken.

Nefesim düzeleceğine dahada kesiliyor.
Ellerimde vücudumda derman kalmamıştı.
Bu sefer yenilgiyi kabul ederken.
Seni gördüm köşede.

Beni fazla tanımazdın eminim.
Ama yinede bana tezahürat yapardın.
Herkes yapıyor diye değil.
Kendin istiyorsun diye.

Bu tezahürat direk kalbime kondu.
Birden kalbime kondu anlamadan.
Vücudum yeniden canlandı.
Rakibin karşısında ayaktaydım.

Bir gözüm sendeydi öteki rakipte.
Senin verdiğin enerjiyle vuruyordum ona.
Birden devrildi yenmiştim bu sefer.
Ama sen gidene kadar.

Bu sefer rakip dahada güçlendi
Beni bir çırpıda yere serdi
Artık yenilmeyi ben istiyordum.
Yerde öylece nakavtı bekledim.

Keşke gitmeseydin yanımdan.
O rakibi yenseydim.
Maçın sonundaki ödülü paylaşsaydık.
İkimize yetecek olan kalbi.

Ringten beni aldılar.
Birdahakine zor çıkarım.
Bu aldığım en büyük yenilgi
Galiba bunun adı aşk.