En Büyük Yalancı Şiiri - Cevat İdin

Bir sor sen hele neden beddualar ettim sana
İçimde kalmasın istedim hiçbir şey
Dudaklarımdan çıksın duygularım dedim açığa
Güzel bir şey çıkma ihtimali yok ki
Güzel bir şey Yaşattın mı sanki?

İçimde kalmayan beddualarla çıktı gitti sevgin
Sanki sen mi beni bu yaşa getirdin?
Bir adım attım çukura sendeledim
İradem yerinde kendimi yeniledim
Yeniden severim mutlu olurum dedim

Seni tanıyanlar derdi değmez ki ona
Şimdi bin pişmanım seni baştan tanıyamadığıma
Sen en güzel anlarımın, anlamsız suskunluğu
Sen en güzel anlarımın, garip yorgunluğu
Sen benim içimde benden olmayan acı

Sen yenilmiş gurusuz savaşçı
Sen bitmiş bir acı
Sen, sen kelimesinden nefret ettiren
İki kelimesinden üçü yalan
Tanıdığım en büyük yalancı