En Büyük Savaş Şiiri - Özge Dnkk

Evet…
Sen harap bir şehirsin;

Kendi içinde verdiğin savaşın sessiz yankılarıyla dolu.

O savaşta ne kadar yara alsan da
Kimse görmez, ben görürüm .
Kızgın bir nehir gibi görünürsün bazen,

Ama ben bilirim, o öfke bana değil

Hayatının gösteremediğin zorluklarınadır.

Senin zihinde fırtınalar eser,

Ama dışarıdan bakan sadece sakinliğini görür.
Ben kendi başına tutunmak için verdiğin harbı bilirim.
Sevgin de öyle…

Bir sır gibi saklarsın onu,

Ne söze dökersin, ne görmeme izin verirsin.
Bakılmakla da görülmez zaten —

Zira senin sevgini anlamak,

Geceyi dinleyip sabahı duymak gibidir.
Ben ise senin içindeki o harbi hissederim,
Sessizliğinden, bakışından,

Sanki kalbinin beni anla diye haykırışından 

Bilirim, en büyük savaş insanın kendi içinde verdiğidir.