En Büyük Kavgam Şiiri - Cihan Gürel 2

Ben ne savaşlar gördüm meydanlarda
Yürekle değil akılla kazanılan
Ben ne savaşlar gördüm
Gözlerden akan umarsız göz yaşı gibi
Göz pınarlarıma dolan
Hakim olmalıydım kendime
İçimdeki bu kavga durmalıydı
Bekledim ama durmadı
Üstelik katbekat her gün giderek artan
Beni zehirleyen boyu deryalara ulaştı
En büyük kavgam haline geldi
İntikamın hüküm sürdüğü dünyada
Ayakta kalmak en zor ütopya
Ve kaybolan zamanı geri getirmek
Arzuların en büyük olanıysa
Allah'ım lütfen esirgeme kudretini
Zira ne zaman ben beni düşünsem 
Yitip giden umutlar gelir aklıma
Savaşın masumları binek arabalarda
Öylesine kimsesiz ve sevgiye açken
Başka nara atamam ne akılla
Ne bir sözle ne de başka yalanlarla
Hasret kaldım bir tutam aydınlığa
Karanlıklar güneşin doğuşuna
Ve aydınlıklar biz onları bulana kadar
Ne olur denk düşelim o anlarda
Zengin alfabede az kullanılan harfleri
Arayalım hep beraber el ele verip
Filizlensin umutlar ve nihayet
Kendimize eskimeyen bir an bulalım
Unutalım tüm aramızda olanları