Güvenmi kalmiş dostum ben sirtimi duvardan başka kimseye yaslamam
Dostmu kalmiş akrabami
Kardeş ne ki
Seni bu dünyaya getirenler bile
Bir eski elbise gibi atiyorsa seni sirtindan
Bana insanliktan bahsetme
Benim insanliğim bana kafi
var git sen yoluna öte dur saltanatini sür bakalim nereye kadar
En büyúk ibadet insanliktir
Şeytanlaşmiş ruhlari hiç bir ibadet üstünü örtemez
Kayıt Tarihi : 16.12.2020 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En,büyük ibadet insanliktir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!