En Büyük Hayal (Hikaye) -4 Şiiri - Yorumlar

EN BÜYÜK HAYAL
1.BÖLÜM:

Canan o gün koltuğa oturmuş bekliyordu. Belli ki canı sıkılıyordu. Hiç arkadaşı yoktu. Buraya yeni taşındıkları için sıkı fıkı olmamışlardı. O çareyi kitap okumak ile geçiriyordu. Canan tek çocuk idi. Belki bir kardeşi olsaydı onla vaktini geçirebilir oyunlar oynayabilirdi. Canan gil hali vakti yerinde bir aileydiler. Canan’ın her dediği yapılıyordu. Ama canan asla böbürlenmez ve bu halinden dolayı kimseyi küçük görmezdi. Canan kitap okumayı çok severdi. O yüzden hep bilgisi olurdu. Babası ona işten gelirken çeşit çeşit kitap alırdı. Canan kendini kitaba vermişti. Annesinin sesini bile duymuyordu.


Annesi: