En büyük emanet bize canımız;
Özene bezene yaratmış Mevla.
Mükemmel, kemâlat her bir yanımız;
Kıymetini bilip hıfzetmek evla!
&
Beden ikliminde döner kanımız;
Yüzümüz gözümüz a-liy-yül âlâ.
Mahlûkat içinde yüce, şanımız;
Farkında değiliz çoğumuz hala.
&
Aklımız, fikrimiz, ser vatanımız;
Üç yüz altmış mafsal dizmiş Teâlâ.
Güç ve kuvvet verir, Su ve nan’ımız;
Yeriz içeriz ve azarız il-la.
&
Çok güzel döşenmiş süslü hanımız,
Meşgul etmiş bizi serap heyulâ.
Ebedî kalmak mı? Bur da zannımız;
Hayır, mümkün değil! Olmaz bu la-la..
&
Sadece ruh iken ad ve sanımız;
Âlemi ervahta demişiz bela.
Küfranı nimette pek çok anımız;
Uyanırız belki duyunca sala…
&
Salih YıldızKayıt Tarihi : 3.11.2008 09:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/03/en-buyuk-emanet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!