En büyük eğlence...
Eskiyip kopan bir takvim yaprağı
Gibi umutsuz bekleyip yorgun düşen
Bir kalbi taşımak göğsünde senelerce.
Çiçek çiçek dolaşan arıların
Kendi ballarına parmak çalacakları
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta