En Büyük Eğlence... Şiiri - Cem Bektaş

En büyük eğlence...
Eskiyip kopan bir takvim yaprağı
Gibi umutsuz bekleyip yorgun düşen
Bir kalbi taşımak göğsünde senelerce.

Çiçek çiçek dolaşan arıların
Kendi ballarına parmak çalacakları
Parmakları yokken,
Ve bizim midemize hizmet ettikleri halde,
Tek parmağımızla ezeriz görünce.
Bu kadar güçsüz ve bu kadar erdemli,
Bir rakibi ezince hissedilendir,
En büyük eğlence.

Ölümü unutturmak yaşlıya,
Ve yaşlılığı unutturmak gence,
İşte bu,
En büyük eğlence.

Cehennem bileti satan,
Bir karaborsacıyken günahlar,
Kendini şanslı hissedip gülmektir,
Elinde tuttuğun bileti gördükçe.
Cennet savan zırhlarının,
İçinde saklanan şeytan ölünce,
Kendini adayabilmektir geleceğe,
En büyük eğlence.