Ar ve namus, çekilirken karanlığa;
Çıktı edepsizlikler gün ışığına.
En büyük edepsiz benim! diye bağırsam,
Bu gerçeğe kim inansa?
Yok mu her insanda, az da olsa haya,
Biz çıkmışız çoktan yola.
En büyük edepsiz benim!
İnan ki sevgilim;
Gözlerinle seviştim.
Kayıt Tarihi : 5.9.2017 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)