hayal edebiliyordum
uzaklaştıkça kaybolan gözlerindeki kan rengini
o da merak ediyordu
acaba onca uzaktan geriye dönebilir miydi gözleri
geçmiş, ölümden sonra bile terk etmiyorsa insanı
kör olmak bile yetmeyecekmiş ki
geriye dönüp bakan gözler değil
aklın, kalbin ve ruhun ta kendisiymiş
insan bir kez yazdığını
bir daha asla silemezmiş
geçmiş dedikleri şey
Tanrı'nın gördüğü bir günah gibi
asla ölmeden insanı takip edermiş
insan en büyük cinayetini
yanlış insanı sevmekle işlermiş...
27.01.12
İsa YılmazKayıt Tarihi : 27.1.2013 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!