En Büyük Çile Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Kapımı açık tutuyorum hayallerine,
Geceler boyu,
Sabahlara kadar.
Biliyorum ki; hayallerin eşiklerde, kapılardalar,
‘Ha’ Desen; haylayıp girecekler yoksulhaneme,
Girip oturacaklar karşıma gülerek
Ve ben onlara buyurlar edeceğim
Eğilerek.

Hayallerin eskimiş hayaller fakat körpe,
Fakat taze,
Fakat genç ve dinç,
Fakat bildiğim, tanıdığım, sevdiğim hayaller,
Tıpatıp senin eski haline benziyorlar,
Çünkü ‘Gül’ diyorum,
Gülüyorlar.

Aslında onlara benzemediğini biliyorum
Ve onun için de, ben seni bekliyorum anam-babam,
Ama ayak bastığın yok ki; eşiğime, kapıma,
Aldırış ettiğin yok ki; hüznüme,
Senin kadar bakmayanı olmadı hayallerinin,
Yüzüme.

Belli ki; bu yıldızlı geceleri boşuna bekletiyorum,
Denizde yansıyan bu testekerlek ayları,
Bu kumsalları, bu denizleri,
Dalgalardaki bu yanar-döner parıltıları.
Senin ne geleceğin var,
Ne de bakıp göreceğin.
Bir büyük karasevdada, sanki benim yerime senin tutulmuş
Dilin,
Dilceğin.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 23-24/100)