En Büyük Aşkım Yalnızlığım

Günlerden cumartesi,eylül, saat 10'u gösteriyor
Henüz bakir bir sessizlikte kordonboyu iskele
Gevrekçi geçiyor yanıbaşımdan, bir de beyaz fayton
Kıyıda yaşlıca bir adam balık tutuyor
Ne tuhaftır, sabahları buraya gelince
Yüreğim acıları unutuyor...

Bir roman kadın oturdu yanı başımdaki masaya
Ben çay içiyorum her zamanki gibi
O da cappuccino.
10:15 vapurunun tiz sesi araladı
Sislerini düşler sokağımın
Koşar adımlarla iskelede vapura yetişmeye çalışanlar,
Gözlerimin önünde canlandı eski zamanlar...

Bu sabah tanıdık yüzler de yok çevremde
Cumartesi diye mi nedir
Herkes uyuyor herhalde
Sadece tek bir martı konmuş iskelenin çatısına
Kediler bile gelmemiş çöplerin yanına...

Cappuccino'sunu bitirdi roman kadın,
Davetsiz geldi yanıma oturdu
El falıma baktı
Sanki dudaklarından bir anda
bütün hayatım aktı,
Sıradan bir roman değildi
Gözleri duman gri, yüreği sımsıcaktı.

Oturduk dertleştik beş on dakika
Bir cappuccino'da ben ısmarlamak istedim
Kabul etmedi...
-Olmaz abi,gitmeliyim,
Sen yalnızlığına aşıksın
Kendinle yalnız kalmalısın
Dilerim tüm hayatınca yüreğin ışısın
Bundan böyle sen bu romanın kardeşisin...

Gitti sessiz adımlarla arkasına bile bakmadan
İşte seni düşündüm o an
Çayımı yudumlarken ağır ağır
İçim buruk uyandım
Gözlerim açık gördüğüm rüyadan...

murat nail güney