Allah; ben için yarattı alemi.
Olmasaydım, yaratmazdı ademi.
İblis, benim için çıktı sahneye
Ben için ateş düşürdü haneye!
Alimde ilim; arifte hikmettim.
Tasavvur idim; göründüm mantıkta.
Vaizde dil'im; velide himmettim.
Mecnun'da leyla, mahzundum nutukta!
Aristo'da akıl; numendim Kant'ta!
Meryem'de sus'tum; Zulkarneynde demir.
Ahlaktım; ironi oldum sokratta!
İsa'da kelamdım; Musa'da emir!
Comte'te üç hal'dim; Newton'da bilim.
Gazali'de irfan oldum münzevi
Charlir chaplin'de sesli sessiz bir film
Haldun'da da umran oldum bir nevi!
Bulamayınca, okudular belama!
Arke oldum, töz oldum; Hegel'de tin!
Razi'de burhan oldum o kelama?
Hira'da, Muhammed'de oldum Emin!
Doğada, zihinde ne de lafızda,
Tayin edemediler hiç yerimi?
La mekanım! Olmadım hiç hafızda!
Her baştayım, görmediler serimi!
Eric From'a pek sevgi göründüm!
Victor Frankl'de logoterapi!
Piaget'te bir şemaya büründüm!
İncilde logostum; Freud'da pipi!
Sarf, nahivde hakikat bellediler!
Belağatta mecaz, devşirdi beni!
Wittgenstein, Frege hep ellediler!
Onlar da tutamadılar bu teni!
Muhakkikler beni hep aradılar!
Filozoflar yöneldiler tek bana!
Şairler hayaliyle taradılar!
En dipteyim son noktayım ben "MANA."
Kayıt Tarihi : 18.1.2025 22:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!