En Büyük Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

En büyük hatamdı yüreğine sarılmak,
En büyük zevkimdi anılarda dolanmak,
En büyük rahatlamamdı gece boyunca hayal kurmak,
En büyük mutluluğumdu ağlayıp ruhumu boşaltmak,
Ama anladım ki; ben sen de bir noktaymışım.
Oysa noktalı virgül olmak isterdim sende,
Açıklamalar beklerdim kendimce.
En büyük yanlışım söylememeliydim sevdamı belkide,
Bilmemeliydin, duymamalıydın bendeki seni
En büyük pişmanlığım yolundan döndürmemeliydim belkide.

Veda edip gidiyorum usulca gönlünden desem;
Hiç gönlüne girememişim ki.
Ne yangınlarımı anlatsam anlarsın,
Ne de çaresizliğime deva olasın.
En büyük aşkım sensin diye haykırsam,
Bilirim onu bile duyamazsın.
Hadi öyle olsun, bildiğin gibi düşün, darıl bana
Darılma hatta;
Al, son sıkımlık kurşunu isabet ettir şahdamarıma.
Ben beni sana anlatsam,
Boşver anlatsam da zaten anlamazsın.
En büyük sığınağım sendin, yalnız kalan çığlıklarımda,
Tek nöbet senin için tutuldu sevda kapında,
Şimdi oturupta anlatmaya kalksam hasretimi;
Korkma söyleyemem, dilim varmaz ki.
En büyük aşklar sendeymiş ama bana ait değilmiş
Öyle bir canım yandı ki gene;
Ne bir ilaç, ne de bir teselli yetmez aklıma, fikrime.
Gitmek istersen kapı açık, çık git
Darılmam, kırılmam, ardına düşüp, aklını bulandırmam.

En büyük acılar bendeyken zaten,
İstesen de sana kıyamam, kızamam.
Sen mutlu ol, iç kendi çeşmendeki sevda şarabını
Yok acıma sakın ola ki.
Yüreğine sormuşsun ya hani beni;
Eller gibiymişim bende öyle demişsin,
Üzülme bende eller gibi uzaktan sevmeyi
Eskisi gibi kendi dehlizlerimde avare gezmeyi bilirim.
Sen yeter ki; gülümse yaşa bir yerlerde,
En büyük yeminim olsun ki;
Çağırmadan ilişmem,
Ses vermezsen ses vermem inanki.
Hadi sen üzme kendini
Yol senin yolun git dilediğin yere.