En büyüğe secde hak, en büyük sensin der ...

Bir manzara, rengarenk olsun istedim.
Boyaları alıp bir resim yapayım dedim
Bütün objeler yerli yerince tam oturdu,
Eser belirdi, harika bir görüntü oldu.
Eksik oluştu eserde, hiçbir kıpırtı yok,
Değişeni yok, gelen, giden yok, ruh yok.

Vazgeçtim. Bir heykel yapayım istedim.
Anlamlı, insanlara mesaj versin dedim.
Tüm kıvrımlarını işledim, hatasız hem de…
Ufak tefek kusurları görme, adam sen de…
Ne var ki; büyük bir kusur belirdi birden.
Hayattan belirti yok, konuşmuyor, neden?

Olmadı. Nameli bir şiir yazayım istedim.
Dinleyen mest olsun, pek beğensin dedim.
Mısralar bir içim su, inci gibi dizildi.
Ruhlara dolan şevk, canlara şifa süzüldü.
Heyhat! ifadelerim öyle gitmiş ki ileri,
Ardarda vermişim Yerine getirilemez sözleri.

Geçtim. Bir eser olsun bırakayım istedim.
Hatırlanayım, bunu yaptı desinler dedim.
Eşyalar, araç gereç, sanat eserleri ürettim.
Çok işler görecek bir çok nesneler türettim.
Ne mümkün, onu gören bunu, bunu gören onu
Üretmişler ürünleri, çarşıda Pazarda dolu.

Haddimi bildim. Kimliğim, gücüm bana sırlı
Ömrüm ona keza, elimdeki yetkiler sınırlı.
Gördüm hepsinden en mükemmel bir üreten var
Yetkisi, gücü sonsuz, hem her şeye hükümdar.
Anladım kendimi, bir eser yapayım isterken,
En büyüğe secde hak, en büyük sensin derken.