biz ne sevmeyi becerebildik ne sevilmeyi
yalnız kendimizleydi bizim savaşımız
ne bir kimse bize dur dedi ne de yapma
erittik kendimiz bir mum gibi gün ışığında
en büyük hatamız baştaymış zaten en başında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta