Ellerimin sinesinde yavruağzı bir yarayım bugünlerde
Hayatın püsküllerinden tutup çekiyorum en ince yerlerime
Yaralarımla (y) azıyorum...
El şaklatıp kaçıyorum her seferinde kadınlığıma
Gölgemi sobelemek için durmadan koşuyorum
Koca bir sır düğümlüyorum içimin duvarlarına
Seni önce 'benlerde' bitiriyorum...
Gecemden artan sevişme kırıklarını
Şiirin kabuğunu soyar gibi soyuyorum
Durmadan gölgeme takılıp duruyorken ayaklarım
Her sabah başka bir çarşafta
Başka birinin içinde uyanıyorum...
......her fahişe, biraz bakiredir belkide.......
Tuğba GürelliKayıt Tarihi : 27.2.2004 14:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
elbette
Bu bir varlık sancısımıdır , mecraından taşmış, yatağını arar gibi...
TÜM YORUMLAR (7)