En Azından Nefret Et Şiiri - Celil Suiçmez

Tek damla sevgi düşse kırılgan bir gülün üstüne
O gül yavaşça kanasa,biraz da sinsice kalbime
Sahipsiz avuçlarına bıraksam o gülü
Sen de paramparça etsen

O gül de kalbim kadar yorgun ve aşık
Durma onu da yok et
Fakat umursa,en azından nefret et
Bana nefreti bile çok görmüştün

Sonra o gül kana bulasın ellerini
Avuçlarında hisset sıcaklığını
Sahte beyaz bir nefretin
Bir daha asla göremeyeceğin kapkara bir sevginin

Sen hiç “imkansız olan”ı sevmeyi denemedin ama imkan-sız olan seni sevmeyi başardı…