En Azından Şiiri - Arif Madanoğlu

içindeki direşken çiçek açar açmaz
nice hoyrat gelir küflü makasla
işte binbir kılıklı ölüm pusuda
çetrefıl mesele o imansız açmaz

her yer sansaryan hanı en azından

her çiçek dünyaya bir gülümseme yollar
birbir tekrar yine tekrar son cemre
kargışlıyım evet beni bende görme
kelebek ömürlüyüm daraldıkça yollar

yollar sırat'a endeksli en azından

aklı sanal gerçeklikle oyalamak
seraba sanrı sinyalleri yolluyor
ki, topal karınca bile bizi solluyor
maraton malum ama yüz metreyi koşmak

yengeç sabrı ister en azından

yumurtasını kuma gömen kaplumbağa
kumun merhametine sığınan devekuşu
tesadüf eseri yakalasa da kurtuluşu
hesapsız ölerek kitapsız çoğalmaya

mecbur kalınmazdı en azından

en azından nar'ın sabrı çatlamazdı
nar dedim de nar, küstü m'ola dağlar
küstü m'ola kardelen! orda ipucu var
orda milimetrik denge ibre şaşırmazdı

ordan insan hafıfe alınmazdı en azından