En Az Bin Adet

Şiir içimden gelir, yalnızca şahsım okur,
Kitabımı beklerim, şahsım şahsımı okur.

Düşünürüm yazarım, yazdığımı okurum,
Büfede kitaplarım, yine de mutlu olurum.

Belki tarzım sevilmez, belki de konularım,
Belki de anlaşılıyor, fazla uğraşmadığım.

“Mehmet Tevfik’in Ceketi” nedense okunmadı,
“Selâm Çiçek Kökleri” şiirim de anlaşılmadı.

“Selâm Çiçek Kökleri-1”piyasa da tutmadı,
Defalarca basıldı, raflara bile çıkmadı.

Zamanında denedim, en az on kez üst üste,
Alıcım olmadı, alıcıya para da versen üste.

1000 adet basmak ister, şahsımı güldürürler,
1444 şiir,1444 sayfa, olmaz der gülüşürler.

100 adet bile çok derim, matbaa oyalanmaz,
En az bin adetmiş, bunu da şahsım anlamaz.

Yayınevleri hiç almaz, akrabalarsa okumaz.
Kitaplarım çok kalın, zararına neden olmaz?

Kapıdan kovalarlar, zararıma çalışmazlar.
Zarara razıyım derim, kovar ve kovalarlar.

Bir de alay edilir, bak hiç satılmadı diye,
Rol mü yapmak gerekir, 1000 adet sattım diye.

Aslında herkes haklı, çekiliyorum işte,
Zaten zarar etmişim, acemiyiz bu işte.

(2000)