Kimsesizliğin bir hançerini andırıyor ıstırabı
Uzaklara yapışıp kalan yaşamın renkleri
Tanık olma fırsatı bulamadığım
Sahipsizliğin bakışıydı o kocaman gözleri
Kar yığınlarının kefen olduğu kaç sabi var ki bu dünyada
Eriyip giden kar yığınlarının hüznü
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
