En Ağır Cümle Belki de

hayatında duyabileceğin en ağır cümlelerden biridir belkide.

çok ama çok severken, onun da çok sevdiğini düşünürken olmayacak bir şeyden ayrılık görünür. "bi anlık öfke, yine barışırız" diye düşünürken, o çoktan başka sevdalara yol almıştır.

ondan bi tepki beklersin ama gelmez. en sonunda "böyle saçma bi şeyden ayrılmadık dimi biz? " diye sen sorarsın.
bi sürü yalan dinlersin: biz anlaşamıyoduk zaten, böylesi ikimiz içinde en iyisi. aslında seni seviyorum ama bi tuhaflık var, barışmayı da inan çok istiyorum ama olmaz, gibi şeyler uydurur. ve bir cümleden sonra ama varsa o cümlenin hiç bir anlamı yoktur. "seni seviyorum ama..." gibi

biraz olsun aklın varsa anlarsın terslik olduğunu. başka biri mi var? diye korkarak sorarsın, alabileceğin cevabın evet de olabileceğini düşünerek. saçmalama o kadar zaman beraberdik hiç mi tanımadın beni? olsa söylerim... canınızı acıtmak istemezmiş gibi yalan söyler. yalan söyleyerek daha çok acıtacağını bilmeden...

barışmak için yalvaracak duruma gelirsin. basit bi şeyden onu kaybetmek istemezsin. en sonunda o da dayanamaz ve "başka birini seviyorum" sözcükleri dökülür dudaklarından.

ya ben ondan sıkılırsam, ya başkasına aşık olur da onu yarı yolda bırakırsam napar o bensiz? diye düşünürken, onun sevgisine kendi sevginden bile çok güvenirken, ben bile bırakırım da o bırakamaz beni derken, şimdi o senden çoktan vazgeçmiş üstelik başkasını sevmiş.

ayrılık acısına mı, yerine sen varken başka birinin konulmuş olduğuna mı dayanacaksın bilemezsin. söyleyecek çok şeyin varken, aklında uçuşan düşüncelerden hiç birini tutamazsın susar kalırsın. söylesen de tesiri yoktur. ama susmaya da gönül razı değildir...