Yaşarmış insan her meskende
Nefes tutmakmış bir eli
Şubatın ayazı bir hiçmiş
Ölümün meltemi yanında
Ağızlar dolusu sövmek zamanı şimdi
Dert diye ağladığın her şeye
Anlarmış insan ağlarken
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta