En 6-Sağmal Şiiri - İbrahim Çelikli

ertesi gün anaları sağıldıktan sonra
emişmeleri için salındıklarında da
en kısa zamanda sürüdeki her koyun
kendi yavrusunu emdirmeye
başlamış olurdu
analar yavrularını nasıl bulurdu?

anasını emen yavrunun çoşkusu
kıvrak bir figürde kuyruğu
o küçücük yavru, nasıl da saldırırdı
memeden ayırmanın imkanı var mı?

ölmüşse kuzusu bir koyunun,
oğursak sağılmaya devam edilir
ölen kuzunun derisi,
başka kuzuya giydirilir
koyun koklar alışır, zamanla unutur
yaksak kuzuyu kendi yavrusu sanıp
emlik kuzuyu doyurur

gün olur, kendi yavrusunu almaz analar
ve sağımcıya sütünü bırakmazlar
bücükler anasını rahatsız eder,
ya da inek yavrusunu yanında ister

burunsalık takarlar, ucu pizli
emdiremez sahibinden gizli
anasını biraz emmesi için salınır,
bücüğü uzaklaştırıp,
laflarla okşanmaya başlanır

“-düğüş, düğüş, düğüş
sarı ğızım demiş, anası buna
anasının elinden kırma yerimiş de
bu gız fink kırmasını bek severimiş de
yanında arpa kırması da yerimiş de
anası buna küsbe getirmişde
bu gız anasını hiç üzmezimişde
bu kız anasının evinin direğiymişde
......................
.......”
vay be, neyimiş de neyimiş