En şeniydi
gün bitimleri içinde...
En güleç yüzüme
tanık oldu gece
son sözünle
son sözüm
örtüştüğünde...
En ben hâlim,
yitirdim sandığım hani
hayli zamandır
baktım ki
yerli yerinde...
En ufaldığı zamandı
boşluğun
en has umudumun
kanatları altında baktım
'sevgiyle kal'mışım...
En sen’iydi
gün bitimleri içinde...
En kızıl güldü açan
has bahçemde
ve cümle hikâyeler
son bulurken
sen başlıyordun işte...
(Haziran '11)
Muammer ErturanKayıt Tarihi : 22.6.2011 04:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!