Emrullah Yuvalı Şiirleri - Şair Emrullah ...

Bir gece çaldılar seni benden
Geceme gündüzüme dolarken
Bir gecede idamlık suç oldun
Ruhumu bedenimden soydun

Gün doğmadı battığı yerden

Çağırın beni aydınlığa
Karanlık çok koyu buralarda
Çağırın çağlar aşan sesle
Yıkın duvarları, çözün prangaları
Burada her mevsim kış
Usulca getirin baharları

Bir serap oldu kavuşmak bu dünya da
Bir kapalı havada düştün yıldırım gibi aklıma
Yaktı kül eyledi eski bir hatıra
Külümü savurdu bir rüzgâr, sokağına

Ben yerlerde adımlarını bekler oldum

Düğüm düğüm seviyorum seni
Kâinatın her zerresi düğüm bende
Her med cezir ilmek ilmek düğümlemede
Her yıldırım, düğümün ucunu mühürlemede

Gökten inen her damla düğüm atmada

Sırtında ateşten bir dağ
Anasının göz yaşı sulamada
Babasının ahları çınlamada
Ve yükü her gün artmada

Kim yükledi bu yükü sana

Sevda; çılgın ateşe yaslanma
Varı yoğu yakma pahasına
Bir damla su olma deryada
Bir kum taneciği ummanda
Sevda; ateşli bora her çağda

Uzağım ben bugün kendime
Tanıyamıyorum aynada bile
Bir bilinmez var içimde
Akar durur kara deliklere

Bin Dünya, bin Güneş yutan

İçerde en çok yeşile hasret kalıyor insan
Toprak kokusu geliyor
Sagnak yağmurlar arkasından
Mavi gökyüzü gülümsüyor dikenli teller inadına
Ama yeşil hep saklıyor , sakınıyor kendini

Karanlıklar çıksın aydınlığa
Yansın başkası uzakta
Kemik , ilik , kan ve fosil
Geçsin ömür , hiç bitmesin

Sürgünler , zindanlar teğet geçsin

Şey geçerse bir cümlede
Haddinden şeyce.
Şey diyecektim diyorsa biri
Ve gelmiyorsa gerisi
Çok şey demekte
İstenmez bir şey istemekte.