Ben yarını dünden bilirim,
Özlemine mahkum kalacak olmam gibi,
Ben güneşi geceden bilirim,
Bakışlarına hayran oldugum gün gibi.
Ben sevgiyi senden bilirim,
Yaşamayı sevdiren kalbin gibi,
Çırılçıplak bir gecede,
Kuytu karanlıklar içinde,
Bitkin bir haldeydi yalnızlık,
Ama yine yalın,
Ve avını bekleyen avcı gibi,
Bekliyordu karanlıklarda.
Seni yazamak gerek,
Yalçın dağlardaki mevzide
Nöbet tutan askerin
Hatıra defterine.
Seni yazamak gerek,
Şairin kaleminden
Yıkık harabe bir şehir gibiyim,
Uykusuzluk uçuk hayallere liman.
Durgun herşey akan hayatta,
Enkaza dönmüş düşünceler altında,
Nefes alma mücadelemdesin.
Aldığım nefesimsin...
Mevsim; son mevsim, yaşamın.
Yalnızlıkların rıhtım boyunca kurdukları,
Mevsimlik çadırlarda buldum seni,
Üşüyen ellerin yüreğine sarılmış,
Boğarcasına susturmaya çalışıyordu.
Yüreğin kanıyordu damlarken suskunluk içine,
Bir parıltı,
Ya da karanlığa haykıran,
Bir ışık...
Dilsizdir şiirlerim hep,
Yalancı hayatın,
sahte yüzleri gibidir,
Üşüyen bir gecenin koynundayım,
Alıp götürüyor beni ufuksuz karanlıklar..
Gecede, yakamozların dansını izler,
Vakitsiz ağlayan yürek..
Dibi delik bir sandalla,
Hayallerimi gönderiyorum,
Yaşam kayde değen bir sefer olsaydı,
Seferlerden dönmezdim,
Ama kayde değmediği için,
Hep duraklarda bekliyorum...
Giden her bir yaşam serüvenin ardından,
Sadece bana göz yaşı kaldı avuçlarıma dolan..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!