Hayaller vardı güzel
Dostluklar vardı özel
Şimdi ne hayaller kaldı
Nede dostluklar...
Bir fırtına çıkar
Ve enkaz altında bırakır
Senden kalanları
Sonra harabeye dönmüş
Bir şehir bırakır yüreğimde
Yıllanmış
Bu araba gibiyim
İçim dışım paslı
Ne gidenim var
Ne gelenim
Olsun yüreğim
Kuşlar gök yüzünü
Nasıl seviyorsa
Sende öyle sev beni
Bende öyle sevdim seni
Meleğimsin sana doyamamki
Seni görmezsem hiç yaşayamam ki
Uykusuz gecelerime
Güneşin doğduğu yerden bak gözlerime
Isıldıyor bak iyi gözlerin gözlerimde
Yağmurun yağdığı yerden bakma gözlerime
Kaybolusun seziyorum gözlerini gözlerimde
İlkbaharın ilk günleriydi
Bakışlarım vardı kederliydi
Güllere bakardım
Bakışlarım vardı Ağlardım
İlkbahar kokusuydu rahatlardım
İçimdeki acıyı doğaya salardım
Aksam olunca gözükür karanlık
Kara kara Bulutlar olunca gök yüzünden bakıyor
Karanlık çökünce akşamın sokak lambaları yanar
Karanlık çökünce evlere lambarı ışıl ışıl parlar
Akşam olunca sokakta gezen insanlar
Kimse görmeden ben göreyim güzel gözlerinı
Kimse görmeden uzat elerine bir dokunayım
Kimse görmeden o sisacık kalbinin atışlarını bir dinleyim
Kimse görmeden senin sevdiğin müzükleri dinleyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!