Emrivaki Yürüyüş Şiiri - Ali Akın

Gülünesi dünya’ya getirildim
Vazgeçilmez borca girdim doğmakla
İlk,
Ellerimi yüzüme örtü yapmadan ağladım

Çok geçmeden,
Akıl ve yürek hazinesi verilerek
Eğleşmeden menzile dörtnal koşan
Yorulmaz, uyumaz, zapt edilemez
Üryan ve abraş bir kısrak
Güney istikametinde son bulacak
Çetin yolculuğa çıkardı beni

Yürüdüm,
Yollar kalabalık
Yürekler bomboş ve çıldırasıya örtük
Bazı buğulu
Nadir açıktı
Gönlünü alçaltıp
Kendini yücelten nadide bedenler
Harami hendekler
Sır kuyular
Tomurcuk saplı hançerler öptüm

Aldığım yaralardan sığınağıma çekildim
Şaşkın insanların
Cennet umuduyla
Topladıkları sevapların
Tanrı’nın verdiği
Ekmek ve su için yetmeyeceğini
Hayâsız süren hayatın
Har olduğunu anladım
Ve ellerimi yüzüme örtü yaparak ağladım.
Konya, Ocak 2014