En büyük aksesuarım hüzün benim
Kalbimle beynimin savaşa oturduğu gecede
karanlık,
korkunç bir karabasan gibi girerken koynuma,
rüyamda dudaklarıma siyanür süren insanlar gördüm
Esir düştüğüm yıkık şehirde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta