Emret Şiiri - Reyhan Demirci

İste, Emret güzelim
Sen Ha de han kurulsun
Sustukça ballanır dudağın
Aman tövbeler olsun

Saksıdan sarkar yüzün
Kimsesiz bu bakış ne
Bi tutup vereceğim geri
Diken tutar gibi elin elimde

Küs tutan kelimelerin
Buz tenin değer tenime
Kırılmış kolu kanadı
Ne olmuş benim meleğime

Söyleme, emret bebeğim
O gül yüzün gülsün
Devrilsin dökülsün dünya
Dünya bi yana sen yanıma

Yanık kokar dilin dudağın
Süngünü düşüren ne
O kem gözler ah kör olsun
Nazar var üzerimizde

Öperim yüzünü gözünü
Ah Sevgilisi onu üzmüşmü?
Üflesen kırılır dalı
Yerim o köfte dudakları
Ahhh Bu kadar mı yakışır
Bi İnsana naz yapmak
Bu kadar mı güzel olur
Ahhhhhhh ah kızmak

Gözü oyalım
Derdi sır canım
Emret sultanım
Emret emret
Emir kuluyum
Ne dersen odur
Olmuştan gerisini
Emret emret