Emrederdi Şiiri - Bahattin Tonbul

İçimdeki yara ayrılığın parçası
Ruhumdaki kara yüreğimin kamçısı
Unutamazsın beni,
Sevgili yarim unutamam
Sevdamı aşkımızı bir arada tutamam
O siyah saçını tara
Gül yüzünü solduran alçısı
Yüreğimi hala yakıyor
Bembeyaz bir nur kaplamıştı yüzünü
Gülümsüyordun sana bakana
Uyur gibi
Buz gibi tenin ipeksi derinle
Gidiverdin anılarıma sarıverdin gönlünü
Her baktığımda resimlerine son anını dün gibi hatırlıyor
Boğazım tıkanıveriyor birden
Sensizlik hala yıllar gitse de çıkmıyor içimden
Rüyalarımda yanaşamıyorum yanına
Özlem dolu ruhum hasretse yakıyor kalbimi
Sevdanın gölgesinde titriyor bedenim
Sensizliği unutamıyorum silemiyorum gönlümden
Aşkın sonsuza kadar yaşatacak ikimizi
İkimiz olduk artık bir
Yok artık farkımız birbirimizden
Senle ben bir
Sevda bir
Aşk bir
Ruhlarımız bir oldu
Yaratanım bir yaptı sonsuzlukta sevgimizi
Tıpkı kendisi gibi
Çünkü oda birdi,tüm kuluna sever
Sevgi ve hoşgörü emrederdi
Bahattin Tonbul
18.7.2009